بررسی مقایسه ای رابطه بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی در میان پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر شیراز در سال ۱۳۹۱

زمینه و ­هدف:­ با توجه به اینکه خصوصی سازی، در بیمارستان­­ها ر­و­­به افزایش است، انجام پژوهش­­هایی در مورد مقایسه بیمارستان­های خصوصی و دولتی به­شدت احساس می شود. از ­این ­رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین رضایت شغلی و فرسودگی پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی شهر شیراز انجام شد. مواد و روش‏ها: این پژوهش از نوع رابطه­ای- مقایسه­ای بود. جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستان­های دولتی و خصوصی شهر شیراز در سال 1391 می باشد. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران،320 نفر تعیین گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضایت شغلی اسپکتور و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده­گردید. مکان انجام پژوهش در دو بیمارستان خصوصی  و دو بیمارستان دولتی منتخب شهر شیراز بود که با مراجعه به بیمارستان­ها و توزیع پرسشنامه­ها در میان پرستاران، به صورت تصادفی ساده، داده­های پژوهش جمع­آوری شد. به منظور تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف­معیار و درآمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مانوای­تک گروهی و آزمون تی تست استفاده شد. نتایج: بین رضایت شغلی با هرسه بعد فرسودگی شغلی در هردو بخش خصوصی و دولتی رابطه ی منفی و معنی­دار وجود دارد (01/0p<). به علاوه، نتایج حاصل از مقایسه میانگین­­­­ها نشان داد که بین نمرات فرسودگی عاطفی و تهی شدن از ویژگی­شخصی در دو بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنی­دار ی وجود دارد (05/0p<)، اما بین میانگین های رضایت شغلی و کاهش بازده عملکرد دو بخش تفاوت معنی­داری مشاهده ­نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج با افزایش رضایت شغلی پرستاران به ویژه در بخش دولتی، می­توان از اثرات نامطلوب فرسودگی شغلی جلوگیری کرد.